ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΠΤ

Η φροντίδα για τη λήψη τροφής αποτελεί μια από τις βασικές καθημερινές ασχολίες στην ιστορία του ανθρώπου. Η ώρα του φαγητού αποτελεί πρόσκληση προς τα μέλη της οικογένειας να βρεθούν μαζί και να επικοινωνήσουν. Όσο σημαντική είναι για τον άνθρωπο η τροφή, το ίδιο σημαντική είναι η έλλειψη μέτρου στην πρόσληψή της, είτε με τη μορφή της ακατάσχετης κατανάλωσής της, όπως συμβαίνει στην παχυσαρκία, στην επεισοδιακή υπερφαγία και στην ψυχογενή βουλιμία, είτε με τη μορφή της εκούσιας στέρησής της, όπως συμβαίνει στην ψυχογενή ανορεξία.

Παρά τη μεγάλη πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στην αντιμετώπιση διαφόρων σοβαρών ασθενειών, η σύγχρονη κοινωνία φαίνεται να έρχεται σε επαφή με μία δυσεπίλυτη  νόσο, αυτή των διαταραχών πρόσληψης τροφής. Παρότι η ανορεξία και η βουλιμία είναι γένους θηλυκού και αφορούν ως επί το πλείστον έφηβες, τελευταία παρουσιάζεται αύξηση των περιπτώσεων αφενός μεν σε παιδιά και ενήλικες, αφετέρου δε και στους άρρενες.

Γενετικοί, ψυχολογικοί, περιβαλλοντικοί και ενδοοικογενειακοί παράγοντες συμβάλουν στην εμφάνιση των διαταραχών πρόσληψης τροφής. Οι συγγενείς πρώτου βαθμού ανορεξικών ή βουλιμικών ασθενών, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν και οι ίδιοι διαταραχή στην πρόσληψη της τροφής. Έρευνες δείχνουν ότι ορμονικοί και νευροβιολογικοί παράγοντες,  μπορούν να συμβάλλουν στην εξέλιξη των διαταραχών αυτών. Η δομή της οικογένειας, στοιχεία της προσωπικότητας, το στρες, η εφηβεία και κοινωνικοπολιτισμικοί παράγοντες επίσης ενοχοποιούνται.