Τα προβλήματα στις διαταραχές πρόσληψης τροφής δεν περιορίζονται στην πρόσληψη ή απώλεια βάρους, αλλά επηρεάζουν τη συνολική ψυχική και σωματική υγεία του ατόμου.

Επιπτώσεις της Ψυχογενούς Ανορεξίας στην Υγεία

Οι ιατρικές επιπλοκές της ψυχογενούς ανορεξίας σχετίζονται κυρίως με τον υποσιτισμό. Ο οργανισμός σε μία προσπάθεια εξοικονόμησης ενέργειας, πέφτει σε “χειμερία νάρκη”. Ξηρότητα του δέρματος, υπερτρίχωση με λεπτό χνούδι στο πρόσωπο και τον κορμό, πτώση των τριχών της κεφαλής, αλλαγές στα νύχια, υποθερμία, βραδυκαρδία, υπόταση, ζάλη, καρδιακές αρρυθμίες, ατροφία του εγκεφάλου με συνέπειες δυσκολία στη συγκέντρωση, την προσοχή και τη μνήμη, εκνευρισμός, κατάθλιψη, μυοπάθεια, δυσκοιλιότητα, αμηνόρροια, αναστολή της αύξησης του ύψους στην εφηβική ηλικία και εμφάνιση πρώιμης οστεοπόρωσης είναι μερικά από τα συμπτώματα της νόσου.

Η επαναφορά του βάρους στο φυσιολογικό συνεπάγεται ανάταξη των επιπλοκών που αναφέρθηκαν, με εξαίρεση την οστεοπόρωση και πιθανώς την εγκεφαλική ατροφία. Η ψυχογενής ανορεξία μπορεί να συνυπάρχει με άλλες ψυχικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές και διαταραχές προσωπικότητας. Η αντιμετώπιση της ψυχογενούς ανορεξίας είναι δύσκολη, απαιτεί προσέγγιση του προβλήματος από μια θεραπευτική ομάδα ειδικών και συνίσταται σε τακτικό ιατρικό έλεγχο, εφαρμογή προγράμματος σίτισης και σε ψυχολογική θεραπεία του ασθενούς και της οικογένειας. Όταν η εξωνοσοκομειακή αντιμετώπιση αποτύχει ή η κατάσταση θρέψης του ασθενούς απειλεί τη ζωή του, ενδείκνυται η εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Στη ψυχογενή ανορεξία, ολόκληρος ο οργανισμός αναγκάζεται να επιβραδύνει τη λειτουργία του, προκειμένου να διασώσει ενέργεια. Έτσι, επηρεάζεται η ανάπτυξη του εφήβου, διαταράσσεται η λειτουργία της καρδιάς, η πυκνότητα των οστών, οι ηλεκτρολύτες και τα υγρά του σώματος.

Το δέρμα ξεραίνεται και η τριχοφυΐα αλλάζει. Υπάρχει δυσανεξία στο κρύο, κούραση και αδυναμία. Η θνητότητα ανέρχεται περίπου στο 12% -15%των ασθενών. Ο θάνατος προέρχεται κυρίως από τις καρδιολογικές επιπλοκές του υποσιτισμού, από ηλεκτρολυτικές διαταραχές ή μπορεί να οφείλεται σε αυτοκτονία.

Τα παραπάνω ποσοστά κατατάσσουν την ψυχογενή ανορεξία στις πλέον επικίνδυνες για τη ζωή ψυχικές διαταραχές. Από τους ασθενείς που θα επιβιώσουν περίπου οι μισοί θα αναρρώσουν πλήρως, στο 30% η νόσος παρουσιάζει υποτροπές, ενώ στο 20% μεταπίπτει σε χρόνια.

Επιπτώσεις της Ψυχογενούς Βουλιμίας στην Υγεία

Στην ψυχογενή βουλιμία, ο φαύλος κύκλος μεταξύ υπερφαγίας και έμετου/λήψης χαπιών, προκαλεί προβλήματα στο στομάχι, στον οισοφάγο, στα δόντια καθώς και διαταραχές στους ηλεκτρολύτες με συνέπειες στη λειτουργία της καρδιάς. Στη επεισοδιακή υπερφαγία, οι συνέπειες είναι παρόμοιες με αυτές της παχυσαρκίας και κυρίως υψηλή πίεση, χοληστερίνη, διαβήτης και καρδιαγγειακά προβλήματα.

Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι πραγματικές, σύνθετες, καταστρεπτικές παθήσεις, οι οποίες μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, την επαγγελματική πορεία και τις διαπροσωπικές σχέσεις ενός ατόμου. Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής δεν είναι απλώς μία “περαστική μόδα” ή μία “φάση”. Αντιθέτως, είναι ιδιαίτερα σοβαρές, ενδεχομένως θανατηφόρες παθήσεις, οι οποίες επηρεάζουν τόσο τη συναισθηματική, όσο και τη σωματική υγεία ενός ατόμου.

Τα άτομα που εκδηλώνουν διαταραχές πρόσληψης τροφής πρέπει να ζητήσουν τη βοήθεια ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας. Όσο πιο σύντομα αναζητήσουν τη θεραπεία, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες για σωματική και ψυχική ανάρρωση.

Οι περιοδικοί κύκλοι επεισοδιακής υπερφαγίας – αυτοπροκαλούμενων εμετών που χαρακτηρίζουν τη ψυχογενή βουλιμία, μπορούν να επηρεάσουν το σύνολο του πεπτικού συστήματος και να οδηγήσουν σε απώλεια ηλεκτρολυτών και αστάθεια στους βιοχημικούς δείκτες του σώματος. Αυτές οι καταστάσεις ενδέχεται να επηρεάσουν με τη σειρά τους τόσο την καρδιά, όσο και τις λειτουργίες άλλων ζωτικών οργάνων του σώματος.

• Απώλεια ηλεκτρολυτών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αρρυθμία και ενδεχομένως σε καρδιακή ανεπάρκεια ή θάνατο. Η αστάθεια στους ηλεκτρολύτες οφείλεται στην αφυδάτωση, η οποία επέρχεται από την απώλεια καλίου, νατρίου και χλωρίου λόγω των αυτοπροκαλούμενων εμετών.
• Πιθανότητα γαστρορραγίας κατά τη διάρκεια των επεισοδίων υπερφαγίας.
• Φλεγμονή και πιθανή ρήξη του οισοφάγου λόγω των συχνών εμετών.
• Φθορά και λέκιασμα των δοντιών από τα όξινα γαστρικά υγρά που εκρήγνυνται κατά τη διάρκεια των συχνών εμετών.
• Χρόνια, ακανόνιστη εντερική δραστηριότητα και δυσκοιλιότητα λόγω της κατάχρησης καθαρτικών.
• Πεπτικά έλκη και παγκρεατίτιδα.

Επιπτώσεις της Επεισοδιακής Υπερφαγίας στην Υγεία

Συχνά, η επεισοδιακή υπερφαγία οδηγεί στους ίδιους περίπου κινδύνους υγείας, που σχετίζονται με την κλινική παχυσαρκία.

• Υπέρταση
• Υψηλά επίπεδα χοληστερόλης
• Καρδιόπαθεια λόγω υψηλών επιπέδων τριγλυκεριδίων.
• Διαβήτης Τύπου ΙΙ.
• Νόσος της χοληδόχου κύστης.